Tjeko 10 jaar geleden met Arwin

Arwin en Eline waren al vanaf het begin betrokken bij Tjeko. Zij hielpen mee met het ontwerpen van de eerste stappen en zagen de ‘Tjeko baby’ als het ware groeien.

Arwin Rammeloo
Getrouwd met Eline
Ouders van Sem (8) en Thom (6) jaar

In 2011 is het allemaal begonnen. We kenden elkaar al lang en zaten in dezelfde kerk als Ferdi en Tatiana, de oprichters van Tjeko. Eline hielp bij 1morechild met het vertalen van teksten en nieuwsbrieven naar het Nederlands. De stichting waar Ferdi voorheen bij betrokken was. 

In de zomer 2010, hebben we meegedaan aan de Fundraiser Skydiving4Tjeko, omdat we toen al enthousiast waren over het verhaal van Tjeko, het doel en mooie visie die Ferdi had. Lees meer over de Fundraiser Skydiving4Tjeko 

Na deze fundraise actie vroegen Ferdi en Tatiana ons of we wilden meebouwen aan hun nieuwe initiatief, Tjeko. Een avondje thuis bij hen en een paar enthousiaste verhalen verder, waren we om. Het belang van spelen en de activiteiten van Tjeko om dit op plaatsen te brengen waar spelen niet normaal is, raakte ons hart direct. Eline had al een warm hart voor de kinderen in Uganda. Ze had zelf al twee keer een reis naar Uganda gemaakt, met Livingstone, om te helpen met een kinderprogramma in een weeshuis. 

We gingen ons inzetten als stream leaders voor de Tjeko Trip. Met de Tjeko Trips was er de mogelijkheid om vanuit westerse landen enthousiaste mensen mee te nemen op een trip naar Uganda om te helpen bouwen aan het park en het programma. Eline en ik organiseerde de trips, brachten de groep bij elkaar en faciliteerde alles daaromheen. Het hielp dat Eline al ervaring had vanuit Livingstone en de draaiboeken die daar waren. We hebben gewerkt aan een draaiboek en welke gedragsregels we hanteren als westerse mensen in Uganda. Vandaaruit zijn we met een groep van vijf vrijwilligers op pad gegaan. We konden zelf ook mee en zo ontstond de eerste Tjeko Trip in 2011. Dat was super gaaf! We zouden de eerste mobiele speeltuin, de Fun Fair, in Jinja openen. 

Ineens kom je in het land waar je alleen van gehoord hebt. Vooraf kon je er alleen maar een voorstelling van maken. 

De eerste ochtend dat we op de boda’s (brommertaxi’s) naar het veld gingen, kwamen we aan op een groot, leeg veld met alleen hekken eromheen. En dan denk je, dit is de plek waar het gaat beginnen. Ik ben een beelddenker, dus ik had er een nogal romantisch beeld bij. Het concept was tof met Tjeko en Tjeka, maar het moest er ook komen. We gingen aan de slag! Ik heb mijn korte broek nog liggen vol met verfvlekken van de opgeknapte midgetgolfbaan.


‘’When in line, stay in line”. 

Toen alles was opgebouwd en neergezet, kon het programma starten. De eerste dag, het veld liep vol met kinderen, braaf in rijen zoals ze ook op school gewend zijn, in school uniform. En als je ze zag spelen, dat ging een partij los! We riepen nog wel ‘’When in line, stay in line’’. Daar hielden ze zich natuurlijk niet aan, want je mag gaan spelen! Je zag de groepen kinderen als mieren over het hele veld van de mobiele speeltuin verspreid raken. 

Ik deed veel in de tent waar we limonade hadden en de Tjeko snack. Die deelden we uit en we moesten goed opletten wie al wat had gehad. Dan zie je dat sommige kinderen thuis niet veel eten krijgen en dan nog een keer proberen langs te komen. Dan denk je ‘ja jij hebt toch al wat gehad’. Dat moment bepaalt je heel erg bij de rijkdom die je hier hebt in Nederland. 

De pure ervaring die de kinderen daar op de Fun Fair vol enthousiasme beleefden, het vol overgave kunnen genieten en in het moment zijn, het maakte me jaloers. Het is zo waardevol. Volgens mij vergeten ze deze momenten voor de rest van hun leven niet. Kinderen kunnen veel meer genieten van die dingen, laat staan een kind in Uganda die al zo weinig heeft en zo weinig kind kan zijn, dat is bizar.


Ik zie dat de Tjeko medewerkers in Uganda langzaam steeds zelfstandiger en volwassener worden. Ze worden zelfdragend en dat vind ik gaaf. Dat is in lijn met de visie die Ferdi had. Tegelijkertijd vind ik het spannend, hoe gaat het zich verder ontwikkelen? Blijft het plakken bij mensen? Ik hoop zo dat het blijft en dat Tjeko er al zo lang is, zegt ook iets. 

Mijn visioen voor Tjeko… Ik denk aan die vrachtwagen, die het Fun Fair concept copy pasten naar andere landen. Ik wens ze die vrachtwagen toe! Die grote bestickerde vrachtwagen die rondjes rijdt door Uganda of groter dan Uganda. Parkeerplaatsen vol met Tjeko vrachtwagens. Dat de visie van Tjeko zich steeds meer als een olievlek kan verspreiden en het een andere blik op het kind zijn, kan bewerkstelligd. Dat in die gemeenschappen kinderen kind zullen zijn.


Tjeko logo met slogan

Enthousiast geworden door het verhaal van Arwin?! Vrijwilliger worden bij Tjeko kan al vanaf een paar uurtjes per maand. Samen kijken we wat haalbaar is. Voor vragen en contact, mail met ask@tjeko.info of bel met Mirai van den Burg (op wo of do), 010 340 1911

Contact

Plaats een reactie